bahtsız bir albay ve avrupanın kendi kendini yok edişi üzerine

efendim malumunuz yirminci yüzyıl geçmişe dönüp bakılınca biraz "amerikan yüzyılı" gibi görünür göze.şaşalı ikinci dünya savaşı filmleri amerikan donanması soğuk savaş casus oyunları vs varsa yoksa amerika vardır.bu biraz da amerikan film endüstrisinin başarısı gibi durmakla beraber aslında bir çeşit hafıza kaybının sonucudur.günümüzde ders kitapları dışında adını duymaya pek alışkın olmadığımız avusturya-macaristan imparatorluğuna gidelim dilerseniz.

yirminci yüzyılın başlarında almanlar tam anlamıyla zirve yıllarını yaşamaktaydı.bilimden felsefeye sanata aklınıza gelebilecek bütün alanlarda alman "kultur"ü doruk noktasındaydı.alman sözcüğünü sadece almanyayla ilgili bir sözcük olarak kullanmıyorum.alman sözcüğünden kasıt alman dilinin ve kültürünün baskın olduğu bütün orta avrupa.
evet orta avrupa yirminci yüzyılın başlarında bugün kullanmakta olduğumuz pek çok icadın yeniliğin kavramın öncülüğünü yapan dünyanın kalbinin alttığı yerdi.ama bütün bu gösterişli kültürün sanatın bilimin vb altında gözden kaçan bişey vardı.orta avrupa köhnemiş kokuşmuş monarşiler tarafından idare edilen kriz içinde bir coğrafyaydı.zaten çok geçmeden iki dünya savaşı çıkartarak kendi kendini yok edecekti."niçe"lerin "aynştayn"ların memleketinin günleri sayılıydı.
istvan szabo sineması genel olarak yirminci yüzyıl başları orta avrupasına odaklanır.colonel redl de ustanın bu döneme odaklandığı bir film.
evet sevgili sinemaseverler dilerseniz koltuğumuza yaslanalım ve yirminci yüzyılın pek bilinmeyen unutulmuş bu dönemine ışık tutan filmimizi izleyelim.
not: filmin sonundaki intihar sahnesi sinema tarihinin en iyi oyunculuklarından birini barındırır kanımca.hani marlon brandonun babada oğlu ölünce bi ağlama sahnesi vardır ya ona denk.
not iki: ha bu arada etkileyici film sahnelerinden bahsetmişken kesinlikle atlıkarıncayı izleyin son bölümde çok iç burkan bi sahne var şimdiye kadar izlediğim en vurucu sahnelerden biriydi.