nereye gittiğimi bilmeden saatlerce kürek çektim.başka ne yapacağımı bilmiyordum.hiçbir şey yapmamak da mümkün değildi.bazen hiçbir şey yapmamak bile dünyanın en zor şeyi olabiliyordu.o yüzden saatlerce kürek çektim.sadece bir şey yapmış olmak için belki belki sadece düşünmek için ya da düşünmemek.aklıma öptüğüm kızlar geldi.sonra başka şeyler mesele ilkokul anılarım ve sonrası.ıssız koyun ortasında kendi kendime oturuyordum.hiçbir yere çok yakın değildim mesela en yakın ada bile günlerce mesafedeydi ama çok uzakta değildim dünyadan hala yumurta yiyordum mesela insanlar dünyanın sonu da gelse yumurta yiyecek diye düşündüm dünyanın bu ıssız köşesine gelmiş her şeyden kaçmıştım ama hala karnım acıkıyordu.insan aslında güzel kelimelerle süslenmiş bir hayvandan öte bir şey değil diye düşündüm sonra kendi kendime bunun doğru olmadığını düşündüm. burada oturuyor ve hiçbir şey yapmıyordum hava biraz aydınlık olsa ve beni gören birileri olsa adam kürek çekiyor ya da adam balık tutuyor filan diye düşüneceklerdi belki ama aslında hiçbir şey yapmıyordum.belki bu da bir iş sayılırdı