adı konulamayan hikaye

 tehlikeli oyunlar

gecenin bir vakti kız arkadaşın telefonuna bir mesaj gelir.açılır bakılır.şöyle bişeyle karşılaşılır: sni cok fena ozldm bitanem yarn kalknca bni ara.gelen kutusuna göz gezdirilir gelen kutusu adamdan gelen mesajlarla doludur.ardından gelen şüphe kıskançlık ikilem takıntı ve öfke fırtınasını sanırım kelimeler anlatmaya yetmez.neredeyse iki aydır kayaşehirdeki yalnızlık adasında oturmuş kız arkadaşım nasıl böyle bişey yapar diye düşünüp duruyorum.belki çoğu zaman beni aldattı mı diye değil benim minik tatlı hanım hanımcık sevgilim nasıl böyle bir çakalla (adamı daha önce görümüştüm bir kez) bu kadar samimi olur.aralarında ne gibi bi benzerlik ve yakınlık olabilir tamam ufak tefek huysuzlukları vardı geçmişte ama böyle bir şey bu asla aklımın ucundan bile geçmemişti
aklını mı çelmişti o adam yoksa onun gibi varoş muydu yoksa başka bişey mi vardı neydi neydi neydi
olay ve olayın arkadasından kızın hareketleri (gönderdiğni mesajları silmesi çelikşkili ifadeleri ) gerçekten çok şüphe uyandırıcıydı.mesajları sildiği için olayın aslına asla ulaşamadım ve kurdukça kurdum.iki aydır buu düşünmediğim bir saat bile geçmedi.son bikaç haftadır uyku da uyuyamıyorum düzgün.karşı taraftan ben bişey yapmadım açıklaması dışında bir tepki yok.kendini affettirmeye yönelik en ufak bir girişim (ağlayarak açılan bikaç telefon aramasını saymazsak) yok, beni anlama çabası vs filan hak getire.evet belki yapmadın kıskanıyorum işte.
 hikaye o kadar uzun ki nereden tutup anlatmaya başlasam bilmiyorum.bazı kronolojik hatalar yaparsam baştan affola.özetle şöyle diyebilirim:ben bu kızı çok seviyorum.belki daha önce onu bu kadar çok sevdiğimi ben bile bilmiyordum.ama çok seviyorum işte.ancak bu davranışını bir türlü de gururuma yediremiyorum,bunu şahsıma yapılmış bi aşağılama olarak görüyorum.sürekli dengesiz tepkiler veriyorum.seni affettim diyorum birgün ertesi gün yok hayır affedemedim diyorum sonra bana biraz daha anlat diyorum şu işin aslını bu sefer karşı taraf sıkılıyor anlatmaktan bunu takıntı haline getirdiğimi düşünüyor ki büyük ihtimalle böyle.ama ne yaparsam yapayım gururum ve ona olan hislerim arasında bir tercih yapamıyorum bu da delirtiyor beni
aslında durum son bir ay öncesine kadar böyleydi bir yerden sonra artık daha fazla uzatmamaya karar verdim ben de ama bu sefer karşı taraf uzlaşmaz bi tavır takınmaya başladı.tamam dediğim sözler kolay yenilir yutulur cinsten değildi ama sonuçta yemeği tuzsuz yapmışsın kavgası da değildi ettiğimiz kavga.affedici olabilirdi.biraz daha alttan alabilirdi.benim dünyada en çok değer verdiğim varlıklardan biridydi o.evlenmeyi düşünüyordum.o yüzden bu kadar kızdım yaptığı şeye.ve beni arayıp sormamasına kırıldım.hele bir sözü vardı ki hala unutamam biz evli değiliz nişanlı değiliz aldatsam aldattım derim.bu ilişkiden geriye kalan ve bana en çok koyan söz bu oldu.sanki nasıl diyeceğimi bilemiyoum evet sanki dünyanın en değersiz varlığıymış gibi hissettim kendimi

kız uzun zamandır bu ilişkiden ümidini kesti çok kırıcı davrandım başlarda hatta tehtit ediciydim.ama zamanla duygularımın farkına vardım ve bu kızı bırakamayacağımı anladım ama bu sefer karşı taraf ben bu ilişkiden soğudum dedi neden böyle dedi bilmiyorum falanca kuzenim kocam bile bana böyle davransa arkama bakmam çeker giderim dedi ailem bu süreçte yıprandı zaten biz baştan beri hep kavga ediyorduk dedi olayı rasyonelleştirme çabaları çünkü eğer ortada gerçek bir sevgi varsa herşeyi göze alır insan aşk sadece seni seviyorum sözünden ibaret değildir böyle zor zamanlarda ortaya çıkar gerçek aşk o artık istemiyorum deyince ben daha çok öfkelendim zaten zar zor gururuma yedirmiştim olayı ama karşı taraf sanki bütün bu olanlarda onun hiç suçu yokmuş gibi çekilip gitmeyi düşünüyordu beni sevmediğini düşündüm sonra aklımdaki soru işaretleri büyüdü oğlum en baştan beri uyutuluyo olmayasın zaten bu kadar akıllı mantıklı eğitimli bir kızın o kolpaçino filmindeki karakterlere benzeyen o adamla başka ne işi olur seni baya baya boynuzlamış olmasın sonra birkaç ayrıntı geldi aklıma bunları kendimce kanıt olarak gördüm ve bir ara ciddi ciddi kızın beni baya güzel boynuzladığını düşündümbu arada karşı tarafın iyice sesi soluğu kesildi bu iyice süphelendirdi beni  ben yine telefonu elime alıp kızı aramaya başladım yanıt gelmedikçe de şimdi kim bilr ne yapıyor beni böyle acımadan yüz üstü bıraktı gitti ulan belki de o adamladır şimdi ya da hala konuşuyolardır telefonla
aklımdaki sorular uzayıp gittikçe ben neredeyse geri dönülmez biçimde aklımı oynatmaya doğru sürükleniyordum hiç çıkar bir yol bulamayınca tutup belki intikam alma duygusuyla belki de artık bu hikayeyi tamamen bitirmek için acıma son vermek için kızın çevresindeki insanları aramaya mesaj atmaya başladım arayıp biliyonuz mu fatma böyle böyle yaptı filan diye bu kişiler içinde kızın babası da vardı malesef
telefonu bıraktığım anda aslında büyük bi hata yaptığımı anladım çünkü ben hala deliler gibi aşıktım bu kıza ve asla ondan kopamazdım ama artık büyük ihtimalle geri dönülmez biçimde bitirmiştim bu ilişkiyi

ikilemler

aslında meselenin özünde büyük bir ikilem yatıyor.olayın yaşandığı gece belki ben o adamın mesajını okuyup sonra ona biraz kızacaktım unutup gidecektik ama ardından kızın telefonu elimden zorla çığlık atarak alması ben ben ısrarla bak gönderdiğin mesajları silersen senle bir daha asla konuşmam dememe rağmen bazı mesajları tutup silmesi sonra silinen mesajla ilgili çelişkili ifadeler vermesi
nasıl anlatsam bilemiyorum başta sadece cıvık bi mesajlaşma olarak görülebilecek ne bileyim basit bir geyik muhabbeti olarak görülebilecek (ki aslında tam olarak öyle de değil çünkü aralarındaki konuşmanın sıklığından daha sonra haberim oldu yani konu belki o an geyik muhabbeti de olsa arada gerçekten yoğun bir paylaşım da vardı) mesele giderek daha süphe uyandırıcı hal almaya başladı.ben nerdeyse ilk günden beri hatta evet ilk günden beri kızı asla bırakamayacağımı onu çok sevdiğimi içten içe biliyordum ama bu yaptığı hareketi rasyonel bi şekilde açıklayamazsa da bunu guru meselesi yapacağım belliydi bu nedenle onu affedebilmek için sürekli meseleyi kurcalayıp durmaya başladım önce kızla o sıkılınca kendi kendime muhakeme ettim bunu.ve bu bende takıntılı bir ruh hali olmaya başladı sürekli onu affetmek için bahaneler üretiyor ama bir yandan da mantığımın sorduğu sorular beni zorluyordu.içinden çıkılmaz bir durumdaydım.silinen mesajın içeriği çok önemliydi.eğer o mesaj silinmememiş olsaydı ve mesajda ahlaka aykırı bişey gerçekten olmamış olsaydı durum şu anda olduğundan çok farklı olurdu.yani ordaki bir cümle eğer bir aldatma varsa bunu kabak gibi ortaya çıkartacaktı.ve ben tamam aldatıldım diyip yoluma gidecektim.ya da masum bişeyse çok ahlaksızca birşey değilse neden bu kadar samimi oluyosun bir erkekle diyip biraz trip atıp kapatacaktım mevzuyu.yani kıza olan tutkum o kadar büyüktü ki onu kaybebetmemek için gerekirse olay şöyle olmuşturböyle olmuştur diye senaryolar yazmaya başladım zamanla.ve bu senaryo yazım süreci zamanla bütün hayatımı kaplar oldu işteyken evdeyken akşam yatağa girdiğimde sürekli bu meseleleyi düşünüyordum.

satranç

stafan zweigin satranç eserini okuyanınız varsa bu durumu az çok anlayabilir.efendim adamın biri tek kişilik bir hücreye konur.tek eğlencesi kafasında hayali satraç turnuvaları düzenlemektir.ortamda hiçbir uyarıcı yoktur admaın canı fena sıkılmaktadır.zamanla satranç dışında hiçbir şey düşünmez olur ve işin kötü tarafı adam bu maçı kendi kendisiyle yapmaktadır ve giderek bölünmüş bi kişiliğe dönüşür ve en sonuda sinir krizi geçirir
satranç aslında hayatı anlatan güzel bi metafordur kitapta.satranç gerçek hayata en çok benzeyen oyundur.oyuncu sayısı ve kurllar bellidir ama ihtimaller hamleler sonsuzdur.pek çok şey sonuçsuz da kalabilir.hayat denilen bu şeyde sonu gelmez hamlelerle çırpınıp duran insanoğlunu en iyi anlatan oyundur.yaşadğımız çatışma zaman zaman o kadar dayanılmaz boyuta varıyor ki insan artık bir noktadan sonra kadlıramaz hale geliyor
işin ilginç tarafı canettinin öteki davasında geçer kafkanın dava romanını yazarken nişanlısıyla yaşadıkları bir süreci anlattığını anlatır perde arkasından çaktırmadan filan.evet kadın erkek ilişkileri bazen gerçekten bir muhakeme sürecine bir davaya dönüşebiliyor.başlarda kızla oynadığım satranç zamanla kendimle oynadığım bir oyuna dönüştü.başta sürekli karşı hamlelerle bir şeyi ispat etmeye ve içine düştüğüm ikilemi çözmeye çalıyordum.karşı taraf oyundan sıkılınca tek başıma devam ettim buna
sürekli şu durumdaydım masumluğunu kanıtlayacak kanıtları kendi eliyle yok etmişti bana verdiği kanıtlar çok zayıftı hatta komik bir biçimde olay ilk yaşandığı gece adamı arayıp sevgilim yanımda bak biz senle sadece arkadaşız değil mi ona açıklar mısın demişti.adam da şöyle birşeyler demişti koçum bak biz onla arkadaşız sadece bıdı bıdı
evet ne diyordum doğru düzgün bir kanıt sunamadı bir türlü bana telefon şirketinden kendi çapğrı geçmişini gönderdi onda da adama günde beş on kere mesaj attığı bazen arayıp yarım saat filan konuştuğu çıktı aslında adamın telefon geçmişini de getirip aslında o kadar sıkı fıkı olmadıklarını ispat edebilirdi aslında böyle birşeyi ispat edemezdi çünkü sadece onun gönderdiği mesajlar ya da aramalar bile baya sıkı fıkı olduklarını kantlıyordu işte asıl sorun bu ilişkinin mahiyetiydi herşeyi anlamlandıracak buydu eğer bir aldatma varsa bunu atespit edecek şey mesajların içeriğiydi ve bunları telefon şirketinin gönderdiği dökümlerde görmem mümkün değildi kız kendi mesajlarından kendi ifadesiyle yanlış anlaşılabilcekleri silmişti zaten mesajların geçrk içeriğe ulaşmak için ya çok iyi bilgisayarcıya gitmek ya da savcılığa gitmek gerekiyordu ama bunların hiçbiri ben ordayken yapılmadı istanbula döndükten sonra da ben telefoncuya gittim iki telefonun da mesaj hafızasını kurtarmak mümkün değilmiş dendi (ben sürekli o mesajları görmeylim görmeliyim dedikçe yapıldı bu son hamle ancak çoktan ayrılmıştık bu arada)
özetle bu ikilemden hiç kurtulamadım acaba öyle mi yoksa böyle mi ona haksızlıkl mı yapıyorum yoksa gerçekten haksızlığa uğrayan ben miyim çok iyi rol mü yapıyordu yoksa gerçek miyidi
kız çok iyi bir savunma oyuncusuydu belki söylediği şeyler gerçek olduğunu için ya da çok soğukkanlı bir psikopat ve yalancı olduğu için bilmiyorum ama çok güzel savunma yapıyordu ben ikna oluyordum müthiş bir algı yönetimi miydi bu beni parmağında mı oynatıyordu bilmiyorum derken bir süre sonra tekrar soru işaretleri başlıyordu evet çok sık görüşüyoruz ama  neden biliyor musun?neden işte şundan.evet aslında mantıklı sana hak verdim hatta şu an düşündüklerimden dolayı pişman oldum.sonra tekrar soru işaretleri.oturmayan birşeyler vardı.kusursuz gerçeğin peşindeydim ve bu süreç gerçekten çok yıpratıcıydı kanıtlayamıyordum ama aklayamıyordum da onu
bazen rahatlamam için duymak istediğim cevapları verdiği bile oluyordu kendi söyledi bunu ama gerçek her neyse asla ortaya çıkmıyordu daha doğrusu kanıtlanamıyordu herşeyin ama herşeyin bi açıklaması vardı onda çelişkili ifadelerinin bile o an panikledim şöyle oldu böyle oldu vs bu kız ya melekti ya da şeytandı bazen duymak istediğim cevapları veriyordu ben buna da kızınca hemen değiştiriyordu ifadesini her şeye ama her şeye bi cevabı vardı oyle hiçbi zaman büyük bi açık da vermedi eğer öyle bir açık varsa
dediğim gibi bu kız ya bi melekti ya da şeytandı bi insan her konuda haklı olamazdı çünkü
sonuçta ben kafamda uçuşan sorularla başbaşaydım ve sadece bunun için bi çare yoktu onda
hayatım o kadar boş ve anlamsızmış ki bunları düşünmeyi bir süre keyif verici bile buldum sonunda benim de bu anlamsız varoluşumda bir meselem vardı bunun ğeşine düştüm uzattıkça uzattım bütün takıntılarım geçti neredeyse gece kalkıp kapıya üç jere dokunma tuvalet taşlarını sayma vb sadece bunu düşünür oldum ve bu benim yeni takıntım oldu stefan zweigin yarattığı o karaktere benzemeye başladım
leyla ile mecnunda mecnun bir ara o kadar aşık olur aşka kapılır ki bu duygunun yoğunluğundan leylayı görünce kim olduğunu anlamaz filna gerçekten o duruma geldim bu takıntım o boyuta geldi ki bu senaryo yazmalar durmadan bu konuyu düşünmeler bu süphe bir süre sonra hikayenin ana karakterleri bile silikleşmeye başladı
durmadan bu hikayeyi yeniden yazıyorum şu anda bile kafamda bu konu var o anda şöyle yapabilirdi o kadar zeki neden yapmadı ben böyle yapabilirdim aslında aslında benim söyledğim sözler baya inciticiyi kızın  beni arayıp sormaması bu yüzden ama ortada bu kadar da yaşanmışlık var benimle konuşmayı kesmesi benim daha çok kötüleşmem her tarafa hak veriyordum ben haklıyım o da haklı
ona hem kızıyordum hem de seviyordum şu onun haklı olabileceğini gösterir sonra pat diye başka bi ayrıntı geliyor aklıma her seferinde hikayeye farklı bir son yazıyordum benimle ilişkiyi ilk haftada bıçak gibi kesmesi ama o adamla konuşmayı bir türlü kesememesi ya arkadaşımın erkek arkadaşı onun hatırı için arıyor açmıyorum bazen bazen açıyorum onlar bir ayrılar bir barışıklar ona moral veriyordum onları barıştırmaya çalışıyordum aracılık yapıyordum ee dokuz aydır hep mi bu konuyu konuştunuz hayır hayattan senden başka şeylerden de konuştuk.bu kadar paylaşımınız olması çok tuhaf değil mi bir erkekle.evet haklısın ama çok iyi kanka olduk.ama bir erkekle bir kızın bu kadar yakınlaşmasının iki tarafın da iyi niyeti olsa bile dışarıdan yanlış anlaşılacağını düşünmedin mi?evet hatalıyım.peki böyle bir şeyin her an alev alacak çok tehlikeli bir yakınlaşma olduğunu farketmedin mi evet zaten bitircektim.bu bitirmiş halin mi.ya aslında sen de çok kızmıyordun bana hatta seninle adamı tanıştırdım iyi muhabbetçi birine benziyor ama çok konuşuyor dedin çok tepki vermedin çok tepki vereceğini düşünmemiştim.aslında mantıklı diyorum.sonra o adamla beni tanıştırmasının altında başka bir sebep olabileceği aklıma geliyor.hayatından çıkartmak istemediğni için.evet bana arada sırada o arıyor konuşuyoruz da demişti.ama bu sıklıkla olduğunu söylememişti.ama çok sık da sayılır mı sadece sms var gibi.ama günde beş tane ve bir iki saat arayla.sanki bi telefon görüşmesinden sonra atılmış gibi.sohbet ediyoruz demişlerdi ama sohbet böyle yapılmaz ki tek tek mesajlarla.diğer numaralarla arka arkaya mesajlaşmış.bu adamla tek tek genelde.kız kardeşi de dememiş miydi ablamı çok sık arıyordu.ama o adamın kız arkadaşı da ablamı çok sık arıyordu.aslında baştan beri iddia ettiği gibi iki aşığın arasını yapmaya çalışan yüce gönüllü biri miydi.ama yien de hatalı mesafe koyamamış.mesafe koymak adamın eski kız arkadaşını ne kadar sevdiğini söylemesi değil ki.aslında neredeyse bir yıldır konuşmuyormuş öteki kız adamla.ama adam kıza yapışmış bırakmıyormuş.bu ne arabuluculuğu ki.ama bir dargın bir barışıklar.öyle değil mi.adamın o gece telefonda dediğikleri neydi ben fatma sayesinde hayata tutundum.onunla konuşmak bana iyi geliyor filan.çok tuhaftı ya garip bir elektirik gibi geldi bana.ama sadece kankalık?bir erkekle bir kadın kanka olabilir mi?senin hakkında konuşuyoruz demişti biz bir ayrı bir barışıkmışız bir erkekten fikir almak istemiş.sonuçta benim yüzümden bu kadar çok görüşmeye başlamışlar.aslında çok güzel bi açıklama hatta beni mahçup durumda bırakan.kafamda olayı tekrar tekrar yaşıyorum karakterler ete kemipe bürünüyor ve konuşuyorlar benle kız artık benle konuşmadığı için onlarla konuşuyorum aslında bunu bu kadar abartacağımı düşünmedi belki bana bu kadar kötülük yaptığını bilemedi belki çoktan bitmiş bir ilişkinin nasıl bittiğiyle ilgili düşünüp duruyorum garip biçimde 

acıların çocuğu

 adama varoş kaba saba kültürsüz ayı kamyoncu karpuzcu filan gibi sıfatlar yakıştırırken aslında bir açıdan kendimde gördüğüm yetersizliğin intikamını almaya çalılıyor gibiydim
adam kaba saba serseri kılıklı biriydi ama uzun boylu aslında gayet de çekici bir adamdı konuşmaları lümpenceydi filan ama
bugün doktorumla bunu konuştuk tıbbın gereği olarak trafsızlığını bozmamaya çalışarak iki taraf hakkında da çok fazla yorum yapmaktan kaçındı yani hastam olmadan haklarında birşey söylemem etik değil dedi (gerçi kız arkadaşımın psikoloğu bir keresinde dediğine göre onla görüşme o saplantılı biri filan demiş ona,bizim doktor öyle birşey yapmışsa yaptığı etik değil dedi sonra düşünüyorum da belki bu sadece bir bahaneydi) ancak kesin olan birşey var aralarında çok yoğun bir paylaşım olmuş dedisonra devam etti bazen insanlar hayatlarının bir döneminde eşlerinde  sevgililerindeya da etraflarında bulamadıkları eksikliğini çektikleri bazı şeyleri başka insanlarda ararlar bunun adı konmaz çoğu zaman hatta illaki fiziksel anlamda bir yakınlaşmaya dönüşmez bu gayet doğal ve insanı birşeydir burada önemli olan senin buna ne tepki vereceğin aslında bütün hikayeden çıkardığım bi sonuç var dedi sonra bütün bu yaşananlar ilişkinin bitmesinin bir nedeni değil aslında bu bir neden değil bir sonuç dedi
anlattıklarına bakılırsa yataktan kalkığ telefonla mesajlaşması başka odaya gidip telefonla konuşması zaten sen söyledin ayda bir görüşüyormuşsunuz ve sen onun yanına gittiğin kısıtlı zamanlarda bile vaktinin bir kısmını o adama ayırıyormuş bu sende birşeylerin eksikliğini görüyor demek
evet aslında ben ona yetersiz geliyordum ve hayatım boyunca karşıma çıkan beni ezmeye çalışan sessiz sakin durmaya çalışıyorum diye tepeme çıkmaya çalışan o kabadayılardan farkı yoktu bu adamın da benim kız arkadaşımı elimden çalmaya çalılyordu o yüzden ona genellenmiş bir öfke duydum
doktorum bunun bir yas süreci olduğunu ömrünün de birkaç ay olduğunu söyledi konunun geçekten abartılabilecek bir konu olduğunu benim çok da büyütmediğimi söyledi ancak birkaç daha ben istemesem de bunu düşüneceğimi de ekledi sonra bu gibi durumlara iyi geldiğini söylediği bi ilaç yazdı 
özet
ortada ne olduğu gerçekten belirsiz adı konulmamış bir durum var ve karşı tarafın tutumları işi gerçekten içinden çıklımaz boyuta getirdi ancak ben ondan kopmadığım için aklımda bu olayı rasyonelleştirmeye çalışıp durdum sonra bütün işim gücüm b olayı düşünmek haline geldi şimdi bile aklıma yeni sonuçlar geliyor yeni bir yapı ortaya çıkıyor aslında orada o haklıydı ama burada da sen haklıydın gibisinden ya da o baştan beri soğukkanlılıkla yapmıştı herşeyi
anlaşılan o ki ben bu olayın etkisinden uzun süre çıkamayacağım
aslında yine düşünüyorum da beni gerçekten aldatmış olsa ve bunu itiraf etse ben onu yine de affederdim.çünkü onu çok seviyordum.aldatma da sonuçta insanı birşeydir.affedilir.sonuçta onun da hataları olan bi insan olduğunu kabul edip yolumuza devam edebiliriz.ama ne karşı taraftan bir itiraf geliyor ne de ben onun masumluğunu ispat edebiliyorum.benim tek istediğim bu belirsizliğin ortadan kalkmasıydı yani sürekli acaba öyle mi yoksa böyle mi diye düşünmekten bıkmıştım hiçbirşey ama hiçbir şeyden emin değildim onun kim olduğundan bile belki bu yüzden bi itiraf alabilmek için zaman zaman tehtitkar bile davrandım bu ikilemler ve belirsizlik son bulmadı malesef hiçbi zaman
bazen bunu anlamlandırmak için bütün ilişkiyi bile tekrar tekrar gözden geçirmeme rağmen
telefonla çok sık haşır neşir olduğunu ve bunu garip bulduğumu hatırlıyorum böyle bir kadının (nasıl ben de bilmiyorum ama işte garip bana ters gelmişti bana yabancı gelmişti) benim için uygun bir kadın olup olamayacağını düşündüğümü hatırlıyorum ve hemen bastırdığımı da
onun beni aldatmasından çok eğer bu gerçekse bunu ısrarla reddetmesi bana yalan söylemeye devam etmesi beni en çok yaralayan ve beni ondan sürekli uzaklaştıran

geçmiş
baştan beri agresif karakterlerdik ikimiz de ben genelde laf sokmayı tercih ederdim o ise benle uzun süre konuşmamayı tercih ederdi
ancak son yaşadığımız hadisede ilk başta ağlayıp gitme dedikten sonra benim onu affetmemden sonra yaşadığımız ve bir yerinde bu hadisenin de olduğu ilk kavgada hemen üste çıkmaya çalışmıştı.aslında yüzde yüz suçsuz değildi aralarındaki münasebet aşırıya vardırılmış bi arkadaşlık da olsa sadece bunu benim yanlış anlayabileceğimi düşünmesi ve sadece bunun için bile bi tedbir alarak arkadaşlıklarına bir sınır çekmesi lazımdı yani yüzde yüz hatasız değildi ama bu olayın üstünden bikaç gün geçtikten sonra yaşadığımız ilk kavgada yine eski agresif tavrını takındı evet belki önceki tartışmalarımızda (aslında sadece bir tek tartışmamız vardı o da neden istanbula gelmediğiydi beni benim onu sevdiğim kadar sevmediğini düşünmüştüm buraya gelmeyi göze alamıştı gerçi o zamanlar çıkmıyorduk evet onun söylediklerine de hak veriyorum ama buraya gelmemesi burada yapayalnız hissetmem onu çok özlemem onun benim yanım da olmaktansa sürekli uzaktan hayatıma karışması) belki haklı yönleri olabilirdi kendince üste çıkmak için ama bu durumda dominant olmayı aklının ucundan bile geçirmemesi gerekiyordu çünkü ortada çok ciddi bi aldatma süphesi vardı
bezen gerçekten tek derdi aldatılıp aldatılmadığını ispat etmeye çalışan bencil bir ruh hastası gibi görünüyor olabilirim aslında bazen ben de kendime çok kızıyorum agresif bir yapım var biliyorum bunu
agresif yapım yüzünden sık sık haklıyken haksız duruma düştüğüm oldu kafaya hiç takılmayacak değersiz insanlar yüzünden başıma neler geldi bir bilseniz
ama bu ilişki de gerçekten belki bazı durumlar hariç bencilce davranmadım en baştan beri tek amacım onu affedebilmekti bütün çabalarım da bu yüzdendi
hayır sadece mesajları ya da mesajı silmesi değildi sorun bunları silme biçimiydi aynı zamanda
ben gönderilenlere nereden giriliyor diye sorunca elimden telefonu alması evet daha önce defalarca konuştuk bunu ama hala anlayamıyorum telefonu elimden zorla almaya çalışması benim vermek istememem sonra ağlayıp zırlamaya başlaması ben bak telefonu verirsem ve gönderdiğin mesajları silersen seninle bir daha asla konuşmam demem onun giderek sesini yükseltmesi çığlık atmaya başlaması benim komşular gelecek diye panik yapmam
telefonu aldı en sonunda tamam silmicem dedi sadece kardeşime acilen cevap vermem lazım
ama bak eğer bir tek mesajı bile silmeye çalışırsan senle bir daha asla konuşamam demem
tamam silmicem demesi
bu anı durmadan tekrar yaşıyorum
ağlaması zırlaması çığlık atması
seninle bir daha asla konuşmam
beni aldattığını düşünürüm
ısrarla söyledim
tekrar tekrar
hayır silmicem dedi
iki ay geçti olayın üzerinden
nuh diyor peygamber demiyor
sildiği mesajın önemsiz bişey olduğunda ısrarcı
o an panik yaptım yanlış anlarsın diye düşündüm
gelenlerin hepsini silmeye çalışıcaktım
ama seçtin o mesajı özellikle
o an en çok bu yanlış anlaşılır diye düşündüm
daha ben gönderilenlere nereden giriliyor diye söyler söylemez neden o kadar panik yaptın
biliyordun yani yanlış anlaşılabilicek bir şey olduğunu
evet biliyordum
sonra hayır bilmiyordum o an gördüm
bu kadar korkacak ne yazmış olabilirdi
ısrarla sorguladım bunu
beni yatıştırmak için her seferinde bişeyler söyledi
ama sanki hiçbi zaman gerçeği öğrenemeyeceğimi hissediyorum
bu kadar korkacak ne yazmış olabilirdi
ihtimaller
beni aldatmışsa eğer bunu bana bir türlü söylememesi ve benibu kadar uzun süre ikilemler içinde deliliğin eşiğine kadar getirmesi
işte bu aldatmaktan bile daha  daha büyük bir suç
hayatta öyle şeylere tanık olduk ki bu belki onlardan biri değil belki ama bazen insan kötülüğünün bir sınırı olmadığını düşünüyorum
 adamla çok uzun süredir ve sık görüşmesi fazla samimi olmaları filan bir ölçüde sindirilebilirdi belki.ancak meselenin ateşlenmesinde büyük ölçüde kızın ısrarla kendi gönderdiği bi mesajı silmesi var
basit bir panik hali değildi son derece ısrarcıydı kesin kararlıydı o mesajı silmeye.bu beni düşündürüyor.bilmiyorum artık hiçbişeyden emin değilim.bana şimdiye kadar sunduğu kendi deyişiyle masumiyetinin en büyük ispatıadamı aramak serhat yanımda soyle ona biz normal arkadaş değil miyiz diye sormaktı
oldukça komik bi durum gibi gözükse de aslında hesaplı da olabilir
o an panikledim dedi
düşünüyorum aslında ben olay sonrasında o kadar şoka girmiştim ki sinirden mi neden bilmem konuşamıyordum bile belki o an o da ne yapacağını şaşırdı
belkiler sankiler
bahsettikleri gibi sadece çok yakın arkadaş yani kanka olsalar ben o mesajları gördükten sonra ilk tepkileri neden tamam bir daha asla görüşmeyeceğiz demek olsun
sadece kankayız biraz rahat konuşmuş olabilir hepsi bu demek daha akla yatkın olurdu
tamam zaten bu savunma da getirildi sonra belki önce hatırlamıyorum ama sinirrli halim ürkütmüş olabilir onları
sanki suç üstü yakalanmış gibiydiler tamam bir daha asla konuşmayacağız neden böyle bişey der ki insan
evet tamam o kadar şoka girmiş durumdaydım ki bi öfke patlamasından ölesiye korktular ve ne yapacaklarını şaşırıp şaşkın şaşkın davrandılar ve daha da şüphe çektilerama bi anlık şaşkınlık panik vb değildi en azından öyle görünüyordu
çok kızgın olduğumu düşündüler belki bu yüzden tamam bir daha asla görüşmeyeceğiz dediler
evet o gece gerçekten gariptim
kız kendi gönderdiği mesajları sildikten ve arayıp beni adamla ve adamın kız arkadaşıyla konuşturduktan sonra odasına çekildi aslında çekildi demek yanlış olur kaçtı
ekler
aslında ortada gerçekten bir kaçamak olsa kızın bunu itiraf etmesi neredeyse imkansızdı adamın kız arkadaşıyla beş yıldır çok sıkı kankaydı hemen hemen hergün saatlerce konuştuğu ok yakın bir kankasıydı bu kız ve böyle bişey gerçekten varsa bunu itiraf etmesi neredeyse imkansızdı yani onun soğukkkanlı bi yalancı herşeyi ince ince planlayan her şeye bir cevabı olan dahi bi pskopat olduğunu düşünmem biraz hatalı
ancak bir durum daha var
kızla ve o adamla gün içinde nerdeyse eşit biçimde görüşüyor olması başka senaryoları da akla getiriyor ve bazıları gerçekten çok çirkin beş yıl önce ikisinin de kısa süre çalıştığı bi işyerinde tanışmışlar kızla akrabası komşusu okul ya da çocukluk arkadaşı değil
evet senaryoların bazıları gerçekten çok çirkin bu da aslında nasıl büyük bir güven bunalımı yaşadığımı gösteriyor yaşanan şey bana yaşattığı şey o kadar güçlü ki sağlıklı düşünme becerimi kaybettim belki de ama çok ağır bir darbeydi bu en azından bundan eminim beni hiç mi tanımadın demişti bir keresinde
insan hiç mi hissedemez seni aldatmadığımdan emin olman için illaki sağlam bir kanıt mı sunmalıyım sana
tanıdığım en akıllı insanlardan biri olmalıydı insanları yönlendirmede gerçekten usta bir sosyal zeka örneği
ya da gerçekten sadece iyi niyetinin kurbanı sohbeti biraz abartmış olmakla birlikte
gönderdiği mesajları ısrarla silmeye çalışması en azından bu aldatma tartışmasının temel kaynağı (ilişkimizdeki diğer sorunları ilgisizlik iletişimsizlik vb bir kenara bırakırsak) ne adamla çok sık görüşmesi uzun süredir görüşmesi ne de sohbetin yer yer cıvıklaşması benim için temel sorunumuz
ve düşünüyorum da aslında beni aldatsa bile onu affederdim çünkü adına ne derseniz deyin çok güçlü bir şey bir çekim hissediyordum ona ama düşündüğüm şuydu belki alttan alta beni aldatan ve bunu bana itiraf bile edemecek kadar zayıf karakterli biriyle nasıl olurum bu kadar alçak bu kadar hain biriyle beni haftalarca şüphe fırtınaları içinde bir başıma bırakıp giden biriyle
insan nefret ettiği birini aynı zamanda sevebilir mi peki bu gerçekten nefret mi ya da diğeri gerçekten aşk mı
bu  belki aşk değil bir saplantıydı bir aşık oldum sanrısıydı ya da kafamda idealize ettiğim bişeydi ama sanki kanlı canlı bir insana duyduğum bir aşktı bu belki daha önceden birine böylesine aşık olmadığım için bana korkutucu geliyordu
masa
adamın kızı kafalamış olma ihtimali üzerine düşünüyorum.ama kafalanacak bir kız değildi ki o gayet aklı başında mantıklı biriydi.adamdan hoşlanmasa onunla o kadar konulmazdı.aslında bazen ona kızdığımda bu at hırsızı tipli adamla nasıl konuşuyorsun diye sorduğumda belki öfkemi azaltmak için adamı güzel sözlerle andığı oluyordu mesela aslında göründüğü kadar kötü biri değil kız arkadaşını çok seviyor ona en fakir halinde bile çiçek alıyor tamam okumamaış ama zenginliği de fdakirliği de tatmış hayatı tanıyor bana hep babamın hastalığını sorardı çok şefkatliydi sevgilisine hiç kötü söz söylemedi.belki benim gazımı almak için onun için güzel bişeyler söylemek istedi ama abarttı.
sanki adamdan gerçekten hoşlanıyormuş gibime geliyor.aslında o akşam alsancakta adam masamıza geldiğinde ya o masadaki garip elektirik neydi öyle adamla bağlantısını bir türlü kesememesi o gece o tipte bi adamı yanımıza çağırması benim büyük ihtimalle garip bulacağımı bile bile tamam belki bir gün mutlaka görecektim o adamı belki bir tedbirdi bu
uzun boylu iri yarı salaş solcu tipli adamlardan hoşlanıyorum dememiş miydi bi keresinde sanki bu adam birkaç özelliği hariç bu profile tam uymuyor muydu
olayın yaşandığı ilk günden beri o ona karşı birşey hissetmiyorum ısrarı neydi öyle
iletişimsizlik
olayın ik gününden beri çok agresifim aramızda iletişim sorunu var
sanki her hareketi beni sakinleltirmeye yönelikmiş gibi geliyor bana bazen  ve bazen tek amacı sanki masumluğunu ispat edip benden kaçmak gibime geliyor
insan böyle sinir bozucu bir adama belki sadece arkadaşının hatrına katlanıyor olabilir ama böyle bir sevgilisi olan bir arkadaşa sahip olmak?en yakın arkadaşının sevgilisine bak
o kadar çok şey söylendi ki
artık tek diyebileceğim bilmiyorum demek
magandalaşmak
belki de dünyanın en inatçı insanı öyle dik kafalı biri ki anlatamam ben çatıdan atlasam bile bana asla beni aldattığını itiraf etmez belki ben biraz başta onu korkuttuğum için belki de çevresinden korktuğu için bilmiyorum ama hala ben adama bir kere bile cacnım cicim demedimde ısrarlı
saçını başını yolarak telefonu zorla elimden alması ve bütün deediklerime rağmen ısrarla bi mesajı silmesi bunu hala aklım almıyor
bahaneleri sudan.evet zekice kurgulanmış gibi gözüküyor ama sudan.biraz eşeleyince altı boş çıkıyor.
aslında sadece gönderlilenlere girmeyecektim gelenlerden de silecektim.gönderilenlerde neyden çekindin.işte o aralar biraz ayrı gibiydik senle kızlara biraz seni kötülemiş olabilirim.ee peki o kadar panikleyecek ne dedin.hatırlamıyorum
bazı adamlar vardır bu adamlarda şeytan tüyü vardır.kibar mibar değillerdir hatta baya hanzo tiplerdir ama ağzıları öyle bi lafg yapar ki en ciddi kadın bile yelkenleri suya indiriebilir
muhtemelen bu adamda o tiplerden biriydi hayatta tanıdığım en ciddi en aklı başında hatta kurnaz çok bilmiş diyebileceğimiz bi kızın bu admaın bi tanemli canımlı prensesimli mesajlarından nasıl etkilendiği nasıl hoşlandığı bunu hala aklım almıyor
kadınlar kim derse desin güzel sözlerden hoşlanıyor belki de
bu olayın beni ne kadar etklilediğini kelimelerle anlatamam.çnükü çok değer verdiğim bi isandan gördüm bu hareketi çok değer verdiğim bi ilişkiydi bu.resmen yıkıldım
böyle ipe sapa gelmez bi maganda ve benim minik sevgilim
gerçekten gururum onarılmaz yaralar aldı bir yandan da
aslında sadece sevgi meselesi de değildi bu
salak yerine konulma meselesiydi
ben adama canım bile demedim diyor ama saçını başını yolarak elimden telefonu alıp mesaj siliyor
insan ister istemez başka şeylerden süpheleniyor zaman zaman buna emin oluyor
ve bazen beni yatırştırmak için söylediği yalanlar ortaya çıktıkça daha da yıkılıyor güvenim
insan bazen gerçekten çirkin bi insan olmak istiyor demek kızlar böylesinden hoşlanıyor diye
sadece kezbanlar değil belki bütün kadınlar
aslında bunu sadece düşünmedim aslında gerçekten çirkinleştim son zamanlarda
bazen öfke patlamları da yaşıyorum
aslında kendimi boşu boşuna sinir krizlerine sokup duruyorum
ortada silinen bi mesajdan çok daha fazlası var  bi tanemli mesaj bir tane değildi ki hemen arkasında bi tane daha vardı aynısından yine yarın kalkınca beni ara diye kız mesajlarını silmeyi seviyor galiba facebookunda da en son görüşmesi dört ay önce gözükmüyor muydu her neyse belki adamdan gelen sakıncalı mesajları hemen siliyordu çünkü neredeyse arka arkaya (tarhlerini hatırlayamıyorum ne yazık ki) iki tane bitanem seni çok fena özledim yarın kalkınca beni ara mesajı vardı
bilmiyorum
ama kesin olan bişey var anlattığı hikayeye eğer ikmizde 13 yaşında olsaydık inanabilirdik ben ona moral veriyodum filan
sadece görebildiğim kadarıyla bile iki yetişkin insan arasında resmen bir flörttü şahit olduğum
belki adı konulmamış
yolun buradan sonrası bi karar vermem gerekiyor
düşünüyorum da belki zaman zaman o kadar takıntılı davrandım ki karşı tarafa şunu deme fırsatı verdim evet zaten o saplantılı biri ortada hiçbi şey yok
çünkü şimdiye kadar üste çıkmak için her fırsatı kullandı.mesela ben biraz yumuşayınca aslında ben o sırada kardeşime yazmak için almıştım telefonu elinden filan bile dedi kendinin bile ilk gün itiraf ettiği bi yalandı bu
ilk günden beri geçinmesi çok zor bi karakterdi
ama hala olayın akışını değiştirecek yeni deliller aramaktan alıkoyamıyorum kendimi
çok temel şeylerde bile ifade değişikliğine gitmesi düşündürüyor beni
mesela silinen mesajın ne olduğunu konusu
mesela bugün aslında seninle bile ilgili değildi kardeşimle bişey konuşuyoduk onu sildim dedi laf arasında yani bilemiyorum çok düşündürücü her şey farklı açılardan bakmaya çalışıyorum acaba ben mi onu çok sıkıtıştırdım bazı şeyleri söylemtmek için diyorum ama bilemiyorum
bi dakka öyle dememiş
ama kardeşimle mesajlaşıyodum bölümünde ısrarcı
sahi o gece son gelenler arasında kardeşinin mesajları var mıydı
yeni gelişmeler
ailemin ısrarı üzerine kız benimle bu aralar yeniden konuşmaya başladı  hatta olayları yeniden bir gözden bile geçirdik biraz özet geçerek
bana zavallı bir meczup gibi davranıyor sanki biraz
aslında unuttuğum ya da o zaman üzerinde durmadığım bazı şeyler dikkatimi çekti
bikaç gündür takıntılı biçimde bunları sordum durdum
yıpratıcı bir süreçti