ben bir bekleyiciyim.bekçilikle ilgisi yok yaptığım işin.benim bir şey için yada bir şeyi beklediğim yok.sadece beklemek işinin kendisini yapıyorum.pek karışık olmayan bu durumu nedense birçok insan anlamıyor.hiç gelmeyecek birini beklediğimi,umutsuzluktan delirdiğimi ya da bir aptal olduğumu düşünüyorlar.oysa ben bunların hiç biri değilim.ben sadece bir bekleyiciyim.
beklerken vaktin nasıl geçtiğini anlamıyorum çoğu zaman.bu benim her zaman övündüğüm bir yanım.
bir bekleme esnasında vakti geçirmek,yani sıkılmamak için çok çalışmak ve değişik yöntemler uygulamak gerekir.bu uygulamalar her zaman bir ustalık gerektirir.yani herkes benim gibi bekleyemez.ben beklerken hiç sıkılmam.tam tersine hoşuma gider beklemek.bazen gün içinde başka bir işle uğraşmak zorunda kalırsam ve sıkılırsam kendime biraz vakit yaratır ve biraz beklerim
bir yere dayanır yada ayakta öylesine dururum olduğum yerde.bazen geceleri yatakta uyandığımda yatar biraz beklerim.
beklemeye ne zaman başladığımı bilmiyorum.o kadar uzun bir zamandan beri bekliyorum yani.belki doğduğum anda beklemeye başlamışımdır.bunlar derin düşünceler.bu tip şeylerle uğraşamam ve bunları düşünmem.canım elbette bazen sıkılır.tamamen mutlu bir insan değilim.zaten öyle bir insan da yoktur dünyada.neyse işte bazen canım sıkılır,geniş bir çayırda beklediğimi hayal ederim.beklemenin ne kadar hoşuma gittiğini hissederim.işi o kadar ileri götürürüm ki üzerimin yosunların kapladığını,sincapların yada kuşların ceplerime yuva yaptığını,insanların bisikletlerini bacaklarıma kilitlediğini yada üzerime bez bağladıklarını düşünürüm.beklediğim yerin bir parçası olduğumu,herkesin her şeyin geçip gideceğini ama benim o çayırda öylece durup dikileceğimi düşünürüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder